Opmerkelijk goed nieuws, dat opmerkelijk weinig aandacht kreeg. Woensdag 10 april (2013) was er een klein berichtje te lezen op nos.nl over de uitkomsten van onderzoek door Unicef: Nederlandse kinderen zijn het ‘gelukkigst’.
Nederlandse kinderen zijn al jaren het gelukkigst, dat zegt Unicef. De kinderrechtenorganisatie onderzocht hoe het met kinderen in Europa en Noord-Amerika gaat. Net als vijf jaar geleden staat Nederland bovenaan.
De onderzoekers keken onder andere naar gezondheid, veiligheid, scholen, gedrag en hoe mensen wonen. Nederlandse kinderen hebben meestal de spullen die ze nodig hebben, krijgen goed onderwijs, hebben het minst vaak overgewicht en de meeste kinderen drinken geen alcohol.
Alsof Nederland wereldkampioen is geworden, en dan ook nog in iets dat echt belangrijk is! Want dit gaat om onze kinderen en dus ook om onze toekomst. Wat kan er nog belangrijker zijn? Blijkbaar doen we toch iets goeds!
Opmerkelijks is ook hoe weinig aandacht dit geweldige positieve nieuws krijgt van de Nederlandse pers. De Volkskrant beperkt zich tot een klein artikeltje waarin buitenlandse kinderen op een internationale school in Nederland worden geïnterviewd. De Gelderlander concentreert zich op de vraag waarom Duitse kinderen zo laag scoren. Het Algemeen Dagblad heeft er een heel kort berichtje over, waarin ze stellen: “Het welzijn van kinderen heeft invloed op ontwikkelingen op latere leeftijd, zoals werkloosheid, drugs- en alcoholgebruik en betrokkenheid bij misdaad”. Ik neem aan dat het een gunstige invloed is, maar dat laat het AD in het midden. De Telegraaf schrijft letterlijk hetzelfde korte berichtje.
Het is natuurlijk ook moeilijk voor de pers om met dit positieve nieuws om te gaan. Jarenlang heeft men de indruk gewekt dat alles fout gaat in Nederland en dat Nederland aan de rand van de afgrond staat. Dan kun je niet zo maar ineens melden dat het blijkbaar toch wel goed gaat in Nederland.
En vergeet ook niet dat we, volgens kranten, radio en tv, dagelijks met allerlei heftige rampen worden geconfronteerd: we kunnen soms uren lang geen geld uitgeven vanwege storingen bij de bank, de OZB stijgt, een bestuurder maakt zicht schuldig aan “de schijn van belangenverstrengeling”, door de bezuinigingen moeten we een orkest opheffen en meer van dit soort 1e-wereld rampen. Dan is er blijkbaar geen ruimte meer voor positieve ontwikkelingen.
En toch, misschien zou de pers wat meer aandacht moeten besteden de dingen die we in Nederland wel goed doen: we zorgen blijkbaar goed voor onze kinderen, ons land is één van de weinig landen met een AAA-rating, onze werkeloosheid is één van de laagste in Europa, onze pensioenvoorzieningen behoren bij de beste van de wereld, en zo is er misschien nog wel meer goed nieuws.
Stel dat Nederland wereldkampioen voetbal zou worden. Ik denk dat de meeste kranten dan vele pagina’s vol weten te schrijven over hoe geweldig Nederland is. En terecht. Waarin een klein land groot kan zijn! Maar het welzijn van onze kinderen is nog veel belangrijker, voor de kinderen zelf, voor hun ouders, voor hun grootouders en voor alle andere Nederlanders. Als we daarin de beste van de wereld worden, dan mag daar wat mij betreft nog wel wat meer aandacht aan gegeven worden.